Dyrektor biura prawnego Urzędu Miasta Łodzi. Dr nauk prawnych, specjalizujący się w prawie europejskim. W roku 2006 ukończył studia doktoranckie w Katedrze Prawa Europejskiego, Zakładzie Europejskiego Prawa Instytucjonalnego Jean Monnet Chair Of European Constitutional Law UŁ. Jest adiunktem w Katedrze Europejskiego Prawa Konstytucyjnego UŁ, wykłada także w Krajowej Szkole Administracji Publicznej w Warszawie i Instytucie Europejskim w Łodzi. Prowadził również wykłady dla Korpusu Prezydencji UE. Pracował w kancelariach: Salans D. Oleszczuk Kancelaria Prawnicza oraz D. Janczak i wspólnicy. Był arbitrem ad hoc w sądach arbitrażowych przy Krajowej Izbie Gospodarczej i Związku Banków Polskich.
Polski dziennikarz, pisarz, poeta, współwłaściciel krakowskiego klubu Piękny Pies. Autor dwóch tomików wierszy, zbioru opowiadań „Błędnik” (2003), powieści „Kukły”(2005) oraz książki „Wyznania właściciela klubu Piękny Pies” (2009). Był redaktorem naczelnym miesięcznika „Max”, a w latach 2000–2001 tygodnika „Przekrój”. Obecnie jest współwłaścicielem krakowskiego klubu Piękny Pies. Wraz z Piotrem Bikontem prowadzą tam comiesięcznie odbywający się magazyn mówiony „Gadający Pies”, który został nominowany do nagrody Kulturalne Odloty w kategorii „Wydarzenie Roku 2011”.
Polska dziennikarka telewizyjna i prasowa, od lipca 2011 p.o. Dyrektora TVP Kultura, wcześniej m.in. dyrektor kanału nTalk i była redaktor naczelna magazynu „Przekrój”.
Redaktor naczelny kwartalnika „Pressje”, członek Klubu Jagiellońskiego. Student prawa i MISH UJ. Interesuje się historią idei, polityką i literaturą.
Ekspert Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego w zakresie polityki i spraw obywatelskich, prezes zarządu Klubu Jagiellońskiego. Ukończył politologię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz filozofię z elementami socjologii w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UJ. Uczestnik The Phoenix Institute Summer Seminar na University of Notre Dame w USA. Doktor nauk politologicznych UJ. Pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Polski poeta, krytyk literacki, korektor i redaktor Kwartalnika Artystyczno-Literackiego „Arterie”, redaktor serwisu Poezja Polska. Wydał arkusz „Przymiarki” (2009) i książkę poetycką WYCIECZKI OSOBISTE / CODE OF CHANGE (2011), opublikowaną w wersji dwujęzycznej, także w języku angielskim w tłumaczeniu Marka Kaźmierskiego. Publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Odrze”, „Opcjach”, „Kresach”, „Frazie”, „Red.”, „Portrecie”, „Wyspie”, „Arteriach”, „Wakacie”, „Cegle”, „sZAFie”, Przystani! Biura Literackiego i w antologiach. Mieszka w Łodzi.
Polski polityk i ekonomista, w latach 1989–1991 minister współpracy gospodarczej z zagranicą w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, w latach 1994–1999 prezydent m.st. Warszawy, poseł na Sejm X, II, VII i VIII kadencji. Był doradcą gospodarczym prezydenta Litwy Valdasa Adamkusa (1999–2000). W latach 2002–2005 był koordynatorem Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie do spraw ekonomicznych i ochrony środowiska. Następnie, do końca marca 2011, pełnił funkcję dyrektora ośrodka analitycznego UNDP Blue Ribbon Analytical Center w Kijowie.
Absolwent prawa Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie. Do zespołu polskiego oddziału Microsoft dołączył w kwietniu 2008 roku. Pełni funkcję Dyrektora ds. Polityki Korporacyjnej, odpowiedzialnego za współpracę z przedstawicielami administracji publicznej, biznesu oraz organizacji pozarządowych. Piotr odpowiada również za wsparcie lokalnych oddziałów Microsoftu w zakresie współpracy z organami administracji w takich krajach jak Ukraina, Estonia, Łotwa, Litwa, Kazachstan, Grecja, Cypr oraz Malta. Od 1998 roku związany był zawodowo z firmą British American Tobacco, gdzie przez wiele lat zajmował różne stanowiska związane z polityką korporacyjną firmy. Od 2005 roku obejmował stanowisko Social Reporting Managera w Brukseli.
Polski historyk i publicysta, współpracownik ds. historycznych „Liberté!” i Forum Żydów Polskich.
Absolwentka historii ekonomicznej i stosunków międzynarodowej Uniwersytetu w Genewie oraz zarządzania rozwojem – zarządzania ekonomi publiczną i finansów Uniwersytetu w Birmingham. Posiada międzynarodowe doświadczenie w zakresie społecznej przedsiębiorczości. Członkini szeregu stowarzyszeń wspierających lokalne społeczności oraz inicjatywy skierowane do młodych ludzi, m.in. SIFE, STAR czy łódzkie stowarzyszenie VENA.
Rosyjska działaczka na rzecz praw człowieka, Freedom Files, Civic Solidarity Platform. Aktywna członkini rosyjskiego i międzynarodowego społeczeństwa obywatelskiego oraz ekspert ds. praw człowieka, demokracji, rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, public relations na rzecz ruchów społecznych oraz działań środowiskowych.
Łódzki badacz i działacz społeczny związany z różnymi organizacjami i sieciami obywatelskimi. Na co dzień mieszka w Łodzi, gdzie stara się tworzyć nowe możliwości uczestnictwa obywatelskiego. Był zaangażowany we wprowadzenie i realizację pierwszego łódzkiego budżetu partycypacyjnego w 2013 roku. Czasem pisze o konsultacjach, ale woli zajmować się nimi w praktyce. Jawny współpracownik Fundacji Pole Dialogu niemal od samego początku.
Wiceprezes – Pierwszy Zastępca Prezesa Zarządu Banku Gospodarstwa Krajowego. Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Studiował również na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ. W 1991 r. rozpoczął pracę w delegaturze Ministerstwa Przekształceń Własnościowych w Łodzi. Później pełnił funkcję dyrektora wydziału strategii Urzędu Miasta Łodzi. Od 1999 do 2003 r. był wiceprezesem zarządu i dyrektorem departamentu ubezpieczeń korporacyjnych w grupie brokerskiej. W 2003 r. został dyrektorem departamentu promocji i współpracy zagranicznej w Urzędzie Marszałkowskim w Łodzi. Następnie pełnił kierownicze stanowiska w spółkach prawa handlowego. W listopadzie 2007 r. został mianowany na szefa gabinetu politycznego ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka, a następnie powołany przez Prezesa Rady Ministrów na podsekretarza stanu w tym ministerstwie. W listopadzie 2011 r. objął tożsame stanowisko w nowo utworzonym Ministerstwie Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Od marca 2012 r. pełnił funkcję wiceprezydenta miasta Łodzi. Od 2009 roku był członkiem Rady Nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego.
Wiceprezydent Łodzi, specjalista w obszarze zarządzania strategicznego i operacyjnego, budowania, restrukturyzacji oraz kierowania dużymi organizacjami gospodarczymi i publicznymi. Przez ponad 15 lat związany z sektorem usług finansowych, następnie z sektorem energetycznym, a obecnie z doradztwem strategicznym. W latach 1994-1997 Burmistrz Miasta Łowicza; członek Rady przy Prezydencie RP d.s. samorządu terytorialnego; w 1997r. Łowicz otrzymał tytuł najlepiej zarządzanego miasta w kat. 30-50 tys. mieszkańców, na podstawie Europejskiej Karty Miast. W 2002 roku, jako Wiceprezes Zarządu Banku Częstochowa S.A., nadzorował proces restrukturyzacji Banku oraz pełnił funkcję Menadżera Projektu mBanku – zbudowanego od podstaw, pierwszego w kraju banku elektronicznego. W 2003 roku, jako Wiceprezes Zarządu Banku Pocztowego, przygotował i przeprowadził program restrukturyzacji banku oraz, wraz z zespołem najbliższych współpracowników, opracował nowatorski program wprowadzenia szerokiego wachlarza usług finansowych do placówek pocztowych. W latach 2005-2008 Dyrektor Banku w BRE Banku S.A. w Warszawie, odpowiedzialny m.in. za strategię i nadzór właścicielski nad grupą kapitałową banku; przeprowadził kompleksową restrukturyzację (w ramach programu BREaktywacja) obszaru operacyjnego banku. Od 2003 roku związany z Centrum im. Adama Smitha, a od 2004 roku Członek Zarządu Centrum oraz lider zespołu doradztwa strategicznego.
Adiunkt w Katedrze Polityki Międzynarodowej Uniwersytetu SWPS, ekspertka ds. Indii i Pakistanu w think tanku Centrum Studiów Polska-Azja. Przedmiotem jej badań są polityczne, społeczne i gospodarcze problemy Azji Południowej, znaczenie Indii i Pakistanu we współczesnych stosunkach międzynarodowych, problematyka związana ze współczesnymi konfliktami międzynarodowymi, bezpieczeństwem, prawami człowieka, zwłaszcza w kontekście konfliktu kaszmirskiego. Autorka regularnie uczestniczy w konferencjach poświęconych zagadnieniom dotyczącym Azji Południowej oraz wykłada na uniwersytetach w Islamabadzie i w Lahore. Autorka licznych publikacji dotyczących ww. zagadnień, w tym dwóch monografii: „Indyjsko-pakistański konflikt o Kaszmir” (PWN, 2010) oraz „Indie i Pakistan w stosunkach międzynarodowych. Konflikty, strategie, bezpieczeństwo” (Wyd. Difin, 2013), „Zrozumieć Pakistan. Radykalizacja, terroryzm i inne wyzwania” (PWN, 2015). Należy do Polskiego Towarzystwa Studiów Międzynarodowych oraz do European Association for South Asian Studies.
Dyrektor ds. Korporacyjnych i Polityki Publicznej w UPC Polska. Członek kadry zarządzającej, odpowiedzialna za działania z zakresu relacji zewnętrznych, polityki publicznej i regulacji. Posiada ponad 15-letnie doświadczenie na rynku medialnym i telekomunikacyjnym, w szczególności w obszarze infrastruktury telekomunikacyjnej, płatnej telewizji i rozwoju nowoczesnych usług cyfrowych. Od lat angażuje się w projekty na rzecz promocji kompetencji cyfrowych, przedsiębiorczości oraz konkurencyjnej gospodarki. Wiceprezes Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej (PIKE), zasiada w zarządzie Związku Pracodawców Prywatnych Mediów Konfederacji Lewiatan oraz współprzewodniczy Komitetowi ds. Gospodarki Cyfrowej Amerykańskiej Izby Handlowej w Polsce.
Od 1991 dziennikarz „Gazety Wyborczej”, autor reportaży, wywiadów (głównie o tematyce historycznej). W 2005 był korespondentem w Iraku. Publikował także w takich pismach jak „Młoda Polska”, „Courrier International”, „Slovo”, „Znak”. Prowadził również audycję „Poranek„ w radiu Tok FM. W 2014 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Ekspert Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego oraz Fundacji Republikańskiej, współpracownik pisma Nowa Konfederacja. Architekt i historyk urbanistyki specjalizujący się w historii prawa budowlanego i przepisów urbanistycznych oraz rewitalizacji i konserwacji zabytków. Członek Izby Architektów RP, Izby Inżynierów Budownictwa RP, Polskiego Komitetu Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków ICOMOS UNESCO oraz Congress for the New Urbanism. Autor wielu projektów urbanistycznych, architektonicznych i konserwatorskich. Współautor i koordynator programów rewitalizacji m.in. w Łodzi i Zgierzu. W 2003 roku doprowadził do powstania pierwszego w Polsce parku kulturowego „Miasto Tkaczy”. W latach 2005-2007 Miejski Konserwator Zabytków w Łodzi. Od 1997 roku pracownik naukowy Politechniki Łódzkiej – wykładowca w Instytucie Architektury i Urbanistyki, Kolegium Gospodarki Przestrzennej oraz International Faculty of Engineering. W latach 2013-2014 stypendysta polsko-amerykańskiej Komisji Fulbrighta w School of Architecture University of Miami.
Polski myśliciel i eseista, doktor habilitowany filozofii. Wykładowca Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. W latach 2011-2012 stypendysta Republiki Austriackiej na Uniwersytecie Wiedeńskim. Znawca filozofii i mistyki niemieckiej. Autor książek poświęconych m.in. myśli Nietzschego, Heideggera, Lutra i Mistrza Eckharta. Autor przekładu staroniemieckiego traktatu „Teologia niemiecka”. Badacz polskiej tożsamości i jej aporetycznego stosunku do nowoczesności. Wydał ostatnio książkę „Homo polacus. Eseje o polskiej duszy” (Znak, 2015). Stały współpracownik „Przeglądu Politycznego”, publikował m.in. w „Kronosie” i „Znaku”.
Polska polityk, samorządowiec , poseł na Sejm RP VII kadencji (2013-15). Członkini Komisji: Edukacji Nauki i Młodzieży, Gospodarki, Nadzwyczajnej Komisji do spraw energetyki i surowców energetycznych, Komisji do Spraw Kontroli Państwowej, Nadzwyczajnej Komisji do rozpatrzenia poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy Kodeks karny wykonawczy i rządowego projektu ustawy o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. Radna Rady Miejskiej w Łodzi (2006-13), wiceprzewodnicząca Rady 2010-13. Wicedyrektor wydziału właściwego ds. edukacji (1992-1999), odpowiedzialna m.in. za przejęcie szkół przez Miasto Łódź od administracji państwowej oraz za organizację przedszkoli i szkół w Łodzi. Współzałożyciel Towarzystwa Inicjatyw Europejskich (2000), organizacji pozarządowej promującej przystąpienie Polski do Unii Europejskiej, Prezes Towarzystwa (2006).
Polski socjolog. Ekspert i doradca w rozwoju jednostek samorządu terytorialnego z wykorzystaniem potencjału przestrzennego, gospodarczego, społecznego. Pracuje w oparciu o metody komunikacji oraz konsultacji. W młodości zaangażowany w budowanie społeczeństwa obywatelskiego.
Prezes moskiewskiego Centrum na rzecz Rozwoju Demokracji i Praw Człowieka (ang. Centre for the Development of Democracy and Human Rights) utworzonego w 1998 roku – rosyjskiej organizacji pozarządowej, prowadzącej szeroki zakres działań z zakresu praw człowieka i demokracji ( w tym dot. wolności zrzeszania się i zgromadzeń, ochrona obrońców praw człowieka, tortur i zaginięć, walki z ksenofobią i dyskryminacją, itp.) m.in. W Rosji, Turkmenistanie, Azerbejdżanie oraz na Ukrainie czy Białorusi. Poprzez współpracę z partnerami, Centrum prowadzi analizy i formułuje rekomendacje dot. strategii jakimi międzynarodowe społeczności mogą posługiwać się wspierając pozytywne zmiany w zakresie praw człowieka i demokracji w regionie postsowieckim. Centrum aktywnie współpracuje m.in. z OBWE, ONZ oraz Radą Europy. Yuri Dzhibladze jest autorem lub redaktorem licznych publikacji, artykułów naukowych oraz innych tekstów o prawach człowieka i demokracji.
Polski ekonomista, od 2002 roku Prezes Zarządu Związku Pracodawców-Producentów Materiałów dla Budownictwa. Przewodniczący Rady Wyrobów Budowlanych – organu doradczego przy GINB. Przewodniczący Prezydium Konferencji Inwestorów (do 2010), współautor nowelizacji ustawy o wyrobach budowlanych, autor projektu ustawy „o zwrocie VAT”. Ekspert Sejmowej Komisji Infrastruktury 2001-2010 r.. W latach 1986-2001 w polskiej bankowości, w tym w pracach Zespołu dot. Reformy Systemu Bankowego, jako doradca Prezesa NBP. Praktyk i teoretyk w dziedzinie mieszkalnictwa, współrealizator osiedla mieszkaniowego, autor wielu publikacji i wykładów dot. rynku materiałów budowlanych, polityki przestrzennej i mieszkaniowej, w tym form finansowania. Członek Rady Fundacji Edukacji i Badań Bankowych, członek Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej w dziedzinie zarządzania nieruchomościami. Społeczny doradca v-ce Premiera prof. L. Balcerowicza w dziedzinie mieszkalnictwa.
Współzałożyciel i Prezes zarządu fundacji demosEUROPA – Centrum Strategii Europejskiej. Analityk stosunków międzynarodowych oraz doradca w zakresie polityk publicznych Unii Europejskiej: polityki zagranicznej, polityki energetycznej i klimatycznej oraz reform zarządzania ekonomicznego. Współtwórca oraz dyrektor programów informacyjnych, edukacyjnych i kampanii społecznych poświęconych problematyce europejskiej i międzynarodowej. Stały komentator spraw europejskich i międzynarodowych w mediach krajowych i zagranicznych. Od roku 2011 członek Rady Naukowej Instytutu Zachodniego w Poznaniu. Badacz społeczny w King's College Uniwersytetu Londyńskiego (1994-1998), absolwent Uniwersytetu Łódzkiego (1993).
Doktor filozofii, historyk idei, redaktor. Stypendystka Politische Akademie der ÖVP, Uniwersytetu Wiedeńskiego, Instytutu Nauk o Człowieku we Wiedniu, Uniwersytetu w Siegen oraz Uniwersytetu Juliusza-Maksymiliana w Würzburgu. Swoje badania koncentruje wokół filozofii wojny etyk stosowanych, zagadnień życia politycznego i społecznego. Jako publicystka zajmuje się krajami grupy V4, a także nauką i sztuką. W latach 2007-2010 redaktor kwartalnika „Res Publica Nowa“. Członek redakcji kwartalnika „Liberté!” i tygodnika „Kultura Liberalna”. Naukowo współpracuje z Centrum Badań nad Historią Idei Wydziału Filozoficznego UJ oraz z czeskim EUROPEUM.
Członek zarządu, główny ekonomista Forum Obywatelskiego Rozwoju, absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Autor licznych analiz FOR, a także m.in. rachunku od państwa i szacunków długu ukrytego. Autor i współautor tekstów i analiz m.in. dla Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, Lisbon Council, Institute for Research in Economics and Fiscal Issues (IREF), Banku Światowego.
W „Newsweeku” zajmuje się głównie polityką międzynarodową. Autor kilkuset wywiadów z najważniejszymi intelektualistami świata. W latach 2004-2010 redagował Magazyn Idei „Europa”, dodatek do - kolejno - „Faktu”, „Dziennika” i „Newsweeka”.
Rosyjski aktywista demokratycznej opozycji, dysydent. Do 2015 roku był członkiem Federalnej Rady Partiii Narodowej Wolności (PARNAS). Był kilkakrotnie aresztowany za udział w pokojowych demonstracjach, dwukrotnie nazwany mianem “więźnia sumienia” (2005 oraz 2011) przez Amnesty International. Opuścił Rosję w obliczu zagrożenia aresztowaniem w sprawie protestu na placu Bolotnaya z maja 2012 roku, azylu politycznego udzieliła mu Portugalia. Obecnie przebywa w Lizbonie, skąd koordynuje internetowe projekty opozycyjne.
Polska dziennikarka, konsultantka projektowa. Stypendystka Fulbright and International Peace Scholarship. W 2013 roku obroniła pracę magisterską z zakresu studiów nad pokojem i sprawiedliwością na Uniwersytecie San Diego w Kalifornii oraz przeszła szkolenie jako mediator w lokalnym sądzie ds. drobnych roszczeń. Jest także magistrem politologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Żamejć pracowała jako korespondentka azerskiego oddziału Radia Wolna Europa/Radia Liberty. Jako dziennikarka zajmuje się głównie sprawami Azerbejdżanu oraz relacjonowaniem konfliktów. Do niedawna pracowała także jako Social Media Manager dla jednego z największych światowych konsorcjów prasowych, Project Syndicate.
Dyrektor Fundacji Ashoka w Polsce. Ashoka to największa na świecie sieć przedsiębiorczych innowatorów społecznych. Wspieraliśmy w fazie inkubacji pomysły Jimiego Walesa (Wikipedia), Carlo Petriniego (Slow Food), Casey’a Fentona (Couch Surfing), dwóch noblistów – Muhammada Yunusa i Kailasha Satyarthiego – a także ponad 3000 wybitnych osób w ponad 80 krajach. Wcześniej Agata pracowała w biznesie, w firmie doradczej PwC oraz w Danone, gdzie konsultowała i wdrażała duże projekty strategiczne związane ze społeczną odpowiedzialnością, zrównoważonym rozwojem i marketingiem zaangażowanym społecznie. Agata współzakładała Fundację Komunikacji Społecznej, Fabrykę Komunikacji Społecznej, firmę doradczą ASB Consulting oraz stowarzyszenie SMart Kolektiv (Serbia). Jest w radzie Fundacji Szkoła Liderów oraz Fundacji Styki. Agata jest także jurorem w European Social Innovation Competition, w konkursie Seniorzy w Akcji Towarzystwa Ę oraz w Konkursie Forum Odpowiedzialnego Biznesu „Ludzie, którzy zmieniają biznes”.
Prezes fundacji Res Publica. Redaktor naczelny “Eurozine” – magazynu sieciowego skupiającego ponad 80 tytułów czasopism kultury z Europy z siedzibą w Wiedniu. Wieloletni redaktor naczelny Res Publiki Nowej, założyciel i redaktor naczelny Visegrad Insight. Inicjator New Europe 100 – listy innowatorów tworzonej przez Res Publikę wraz z Google, Financial Times i Funduszu Wyszehradzkiego. W przeszłości był asystentem naukowym w Katedrze im. Erazma z Rotterdamu UW, gdzie organizował Debaty Tischnerowskie. Ekspert w zakresie polityki europejskiej. Z wykształcenia socjolog polityki, historyk idei i myśli politycznej, absolwent MISH UW, ECLA w Berlinie, były stypendysta Instytutu Nauk o Człowieku oraz Politische Akademie w Wiedniu i CEFRES w Pradze. Komentator i publicysta (TVP Info, Polsat News, Trójka Polskie Radio, Radio TOK FM, Radio PiN, Gazeta Wyborcza, Polska Times).
Historyk sztuki, krytyk i kurator. Od 2006 r. dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi. W latach 1999-2002 kierował Galerią Bunkier Sztuki w Krakowie, przekształcając ją w jedno z najbardziej dynamicznych miejsc na artystycznej mapie Polski. W 2002 roku przyjął funkcję zastępcy dyrektora CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, a w 2005 również funkcję głównego kuratora. Objąwszy kierownictwo Muzeum Sztuki, przeprowadził gruntowną reformę tej instytucji, przeobrażając ją w nowoczesne muzeum, w którym z jednej strony próbuje się aktualizować tradycję historycznej awangardy, z drugiej – podejmuje aktywny dialog z współczesnością. Pod jego kierownictwem Muzeum powiększyło się o nowoczesny obiekt wystawienniczy, ms2, powstały w wyniku rewitalizacji dziewiętnastowiecznej przędzalni. Laureat Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za rok 2009.
Polski socjolog, adiunk w Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku oraz współpracownik Centrum Badań Solidarności i Ruchów Społecznych IS UW i Collegium Civitas. Należy do założonego przez Alaina Touraine’a Centrum Analizy i Interwencji Socjologicznych w Paryżu. Jeden z założycieli Zespołu Analizy Ruchów Społecznych. Jego badania skupiają się na współczesnych konfliktach i ruchach społecznych, rasizmie i nacjonalizmie.
Prezes Fundacji Projekt: Polska. Ukończył socjologię w Instytucie Filozofii i Socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1990 zakładał i był współwłaścicielem Instytutu SMG/KRC Poland. Od 1999 roku pełni funkcję kolejno Dyrektora ds. Badań Międzynarodowych (był odpowiedzialny za wprowadzanie nowych technologii badawczych na Polski rynek), a potem Dyrektora ds. Obsługi Klienta. Obszarem jego szczególnych zainteresowań pozostają badania strategii marki i komunikacji. Od kilku lat zaczął pracować przy budowaniu komunikacji marek społecznych takich jak: Program Powszechnej Prywatyzacji, Cztery Reformy, Kampania pro frekwencyjna Zmień Kraj. Idź na wybory oraz kampania profrekwencyjna do parlamentu europejskiego Pępek Europy. Od 2008 był wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Projekt: Polska.
Ekonomista. Studiował ekonomię i ekonomiczną analizę prawa w Szkole Głównej Handlowej oraz ekonomię i nauki polityczne na Uniwersytecie w Bristolu w Wielkiej Brytanii. Były prezes Polish Society of University of Bristol i były członek Zarządu SKN Ekonomicznej Analizy Prawa. W 2013 r. ukończył CPPR-ACE Winter School in Public Policy Research Methods w Kochi, w Indiach. Uczestnik programu Atlas Leadership Academy i absolwent programu Think Tank MBA organizowanego przez sieć Atlas Network. Od 2010 r. współpracownik Forum Obywatelskiego Rozwoju, gdzie od jesieni 2013 r. pełni funkcję członka Zarządu. Inicjator akcji „Legalnie nad Wisłą”.
Przedsiębiorca, publicysta, z-ca redaktora naczelnego „Liberté!”. W przeszłości działacz społeczny i samorządowy m.in radny Lublina i członek Lubelskiego Sejmiku Samorządowego.
Polski dziennikarz związany m.in. z Telewizją Polską i Polsatem, muzyk i dyplomata, w latach 1999–2003 ambasador RP w Urugwaju. W 1990 rozpoczął pracę w nowo powstałych Wiadomościach w TVP1, początkowo jako reporter, następnie także wydawca i prezenter. W 1999 roku został powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego w Urugwaju. Po zakończeniu działalności w dyplomacji rozpoczął pracę w komercyjnej stacji telewizyjnej Polsat jako prezenter i wydawca programu Informacje. Od 2005 do 2007 był również gospodarzem wtorkowych wydań Poranka Radia TOK FM. Od 2006 w TV 4 prowadził autorski program publicystyczny IV władza. Pisał felietony do tygodnika „Newsweek Polska”. Od 2008 pracuje też w Polsat News jako prowadzący m.in. magazyny Gość Wydarzeń i Wydarzenia Opinie Komentarze. W czerwcu 2010 był jednym z trzech prowadzących drugą debatę prezydencką między ówczesnymi kandydatami na ten urząd (Bronisławem Komorowskim a Jarosławem Kaczyńskim). Wykładał w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza. W 2012 wydał książkę „Doskonale a nawet gorzej. Świat we mgle absurduę zawierającą jego felietony. W 2014 odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Polska dziennikarka. Absolwentka stosunków międzynarodowych w Szkole Głównej Handlowej. Szefowa redakcji zagranicznej Radia TOK FM i prowadząca program Światopodgląd. Jako reporterka relacjonowała wybory na całym świecie, konflikty i międzynarodowe spotkania na szczycie. Szczególnie interesuje się zagadnieniami związanymi ze zmianami systemów władzy, transformacją, ruchami oporu i prawami człowieka (podróżowała m.in. na Białoruś, Ukrainę, do Rosji i Gruzji, Afryki Północnej oraz Mjanmy). Jest m.in. laureatką Nagrody PAP im. R. Kapuścińskiego.
Polski publicysta i pisarz, dziennikarz „Polityki”. W tygodniku zajmuje się głównie tematyką cywilizacyjną oraz wpływem rozwoju nauki i techniki na kulturę, życie społeczne, polityczne i gospodarcze. Prowadzi zajęcia ze studentami – wykłada w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, Collegium Civitas i Centrum Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk. Opublikował książki „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” i „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci”. Prowadzi bloga „Antymatrix” pod adresem: bendyk.blog.polityka.pl.
Polski wykładowca akademicki, polityk i blogerka. Kandydatka .Nowoczesnej Ryszarda Petru w wyborach do Sejmu 2015, była radna Miasta Łodzi. Członek ostatnich władz krajowych Unii Wolności. Doktor matematyki na Uniwersytecie Łódzkim.
Polski ekonomista, absolwent SGH i doktor socjologii, w latach 2012-14 koordynator prac programowych Twojego Ruchu, nr 2 na liście Zjednoczonej Lewicy w okręgu Warszawa-II.
Kierowniczka projektowa węgierskiej Republikon Foundation. Absolwentka Uniwersytetu Corvinius w Budapeszcie, gdzie uzyskała tytuł magistra w zakresie relacji międzynarodowych oraz dyplomacji z dodatkiem komunikacji marketingowej. Współpracowała z kilkoma organizacjami publicznymi jako koordynator ds. komunikacji oraz projektów międzynarodowych. W Republikonie zajmuje się fundraisingiem, zarządzaniem oraz komunikacją projektów węgierskich oraz międzynarodowych w obrębie prowadzenia badań oraz projektów dot. społeczeństwa obywatelskiego. Jest również aktywną członkinią liberalnych i obywatelskich organizacji, w których działa na rzecz bardziej otwartego, tolerancyjnego oraz osiągającego sukcesy społeczeństwa.
Pracownik naukowy węgierskiej Republikon Foundation. Absolwent politologii Universytetu Eötvös Loránd w Budapeszcie. Obecnie prowadzi pracę nad rozprawą doktorską z zakresu węgierskiego ruchu globalnej sprawiedliwości. Od 2013 roku jest także mlodszym pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Politycznych węgierskiej Akademii Nauk. Od 2010 roku prowadzi w swojej Alma Mater rozmaite zajęcia z zakresu ruchów protestacyjnych oraz partycypacji politycznej.
Białoruski lider młodzieżowy, dziennikarz, działacz kultury. Pracował dla białoruskich mediów niezależnych, pism popularnonaukowych. Stypendysta Vaclava Havla, redaktor w Radiu Wolna Europa. Koordynator promocji telewizji Belsat (do 2012). Zorganizował szereg akcji i kampanii na rzecz języka białoruskiego, praw człowieka, prowadził koncerty zakazanych muzyków. Zapoczątkował kilka inicjatyw kulturalnych, w tym niezależną placówkę Art Siadziba (Mińsk). Lider Młodzieży Białoruskiego Frontu Ludowego (2008-2009). Wielokrotnie represjonowany, więziony, miał zakaz wyjazdu z kraju, w r. 2009 bezprawnie wcielony do wojska. Prezes Instytutu Swobody.
Polska ekonomistka, wykładowca akademicki i manager, była prezes Urzędu Antymonopolowego. Prof. Anna Fornalczyk jest absolwentką Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego (1968), partnerem firmy doradczej COMPER Fornalczyk i Wspólnicy Sp.j. zajmujacej się ochroną konkurencji (praktyki antykonkurencyjne, fuzje i przejęcia) i pomocą publiczną dla przedsiębiorców. Pracownik akademicki w Uniwersytetu Łódzkiego (1968-2002), WSB w Nowym Sączu (2003-2008) oraz Politechniki Łódzkiej (2008-2013). W latach 1990-1995 była prezesem Urzędu Antymonopolowego. W roku 1991 uczestniczyła w negocjacjach stowarzyszeniowych Polski z Unią Europejską, a po stowarzyszeniu kierowała procesem harmonizacji polskiego prawa konkurencji i pomocy publicznej do standardów wspólnotowych. W latach 2005-2014 pełniła funkcję przewodniczącej Rady Nadzorczej ING Banku Śląskiego. Od 2004 roku zasiada w Radzie Nadzorczej Laboratorium Kosmetycznego „Dr Irena Eris” a od 2001 w Radzie Dyrektorów Polsko–Amerykańskiej Fundacji Wolności. Jest konsultantem Centrum Studiów Antymonopolowych i Regulacyjnych przy Wydziale Zarządzania UW oraz autorką licznych publikacji, w tym artykułów dotyczących polityki i prawa konkurencji oraz książki pt. Biznes a ochrona konkurencji wydanej w 2007 roku (drugie wydanie 2012 rok).
Polski filozof, wiceszef działu opinii w „Gazety Polskiej Codziennie”, publicysta mediów „Gazety Polskiej”, rzecznik prasowy Forum Żydów Polskich, inicjator i animator inicjatywy „Warszawa – miasto dwóch powstań”, wicenaczelny „Frondy”.
Dziennikarz, dyrektor wykonawczy Meydan TV, niezależnej internetowej platformy medialnej z Azerbejdżanu utworzonej w 2013 roku. W 2009 roku na dwa lata trafił do więzienia za krytykę władzy. Warunkowo zwolniono go w listopadzie 2010 roku po odsiedzeniu 16 miesięcy wyroku. Pośrednim powodem decyzji była silna międzynarodowa presja na rząd Azerbejdżanu. Milli pełnil funkcję przewodniczącego Friedrich Ebert Foundation, był także doradcą Rady Europy w ponad 40 przypadkach azerskich więźniów politycznych.
Włoska dziennikarka ds. Bliskiego Wschodu, korespondentka wojenna. Jest autorką publikacji o Kosowie oraz konfliktów w Izraelu i Palestynie. Obecnie zajmuje się wojną w Syrii.
Od 2007 r. w zespole polskiego „Forbesa”. Wcześniej reporter w „The Warsaw Voice”, sekretarz redakcji dzienników „Życie Warszawy” i „Życie”, dziennikarz tygodników „Życie Gospodarcze” i „Gazeta Bankowa”, zastępca redaktora naczelnego w „Gazecie Bankowej”, redaktor naczelny miesięcznika „Businessman Magazine”. Producent i scenarzysta programów telewizyjnych (m.in. serial dokumentalny „Delegacja”), wydawca portali internetowych, felietonista, komentator wydarzeń politycznych i ekonomicznych w mediach elektronicznych. Organizator debat i konferencji. Laureat wyróżnień i nagród m.in. w Konkursie im. Władysława Grabskiego NBP dla dziennikarzy ekonomicznych, w konkursach PARP Słowa dla Innowacji i Fundacji Edukacji Ekonomicznej.
Niemiecki politolog, wykładowca nauk politycznych na Uniwersytecie Princeton. Wykładał m.in. na Collegium Budapest Institute of Advanced Study, Collegium Helsinki, wiedeńskim Institute for Human Sciences, Remareque Institute, Uniwersytecie Nowojorskim, Harvardzie i w wielu innych uczelniach. Współzałożyciel European College of Liberal Arts (ECLA) – pierwszej prywatnej, anglojęzycznej wyższej szkoły humanistycznej z siedzibą w Berlinie. Autor takich książek jak „Contesting Democracy: Political Ideas in Twentieth-Century Europe” (2011; polskie wydanie w przygotowaniu) oraz „Wo Europa endet: Ungarn, Brüssel und das Schicksal der liberalen Demokratie” (2013).
Polski historyk i publicysta. Absolwent prawa i historii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. Członek Zarządu Collegium Invisibile (2004-2006). Pracownik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie (2005-2009). Członek redakcji „Kultury Liberalnej”. Współpracownik Harvard Ukrainian Research Institute. Specjalizuje się w historii filmu brytyjskiego i radzieckiego oraz analizie współczesnych procesów kulturowych na obszarze postradzieckim. Publikuje m.in. w: „Midraszu”, „Więzi”, „Nowej Europie Wschodniej”, „Liberté!” i „Ethosie”.
Członek zarządu Fundacji Res Publica Nowa, która wspiera rozwój kultury i poziomu debaty publicznej poprzez wydawanie trzech tytułów: kwartalnik Res Publica Nowa, półrocznik Visegrad Insight oraz Magazyn Miasta. Prowadzi projekty tj. DNA Miasta, Partnerstwo Wolnego Słowa, New Europe 100, debaty i wydarzenia. Fundacja jest operatorem Koalicji na rzecz Polskich Innowacji. Wszystkie projekty członkowie fundacji podsumowują raz w roku podczas wydarzenia, Res Publica Festival.
Dyrektor Biura ds. Rewitalizacji i Rozwoju Zabudowy Miasta Łodzi, odpowiedzialnego za realizację programu „Mia100 Kamienic” oraz przygotowanie oraz koordynację projektów mających na celu rewitalizację centrum Łodzi w latach 2014-2022. Ekspert ds. ewaluacji projektów europejskich.
Polityk społeczny, profesor nadzwyczajny i prorektor w Wyższej Szkole Pedagogicznej im. Janusza Korczaka w Warszawie. Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej, członek Centralnej Komisji Egzaminacyjnej ds. Stopni Zawodowych Pracowników Socjalnych przy Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, Polskiego Oddziału Klubu Rzymskiego i Polskiego Oddziału Stowarzyszenia ESPAnet. Jest także członkiem Rady Ekspertów magazynu THINKTANK.
Polski menedżer kultury, publicysta, dyplomata; od 2008 dyrektor Instytutu Adama Mickiewicza.Ukończył studia na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 założył, a następnie do 1987 kierował jako redaktor naczelny drugoobiegowym wydawnictwem Studencka Oficyna Literatów i Dysydentów SOLID. W latach 1988–1994 był właścicielem grupy firm "Zebra". W latach 1991–1992 pełnił funkcję prezesa zarządu Polskiej Agencji Informacyjnej S.A., a następnie do 1993 stał na czele spółki wydającej miesięcznik Film. Od 1995 pracował w Konsulacie Generalnym RP w Los Angeles jako konsul ds. kultury. Prowadził działania na rzecz przyznania Andrzejowi Wajdzie honorowego Oscara. W 2000 objął funkcję dyrektora Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku, a pięć lat później analogiczne stanowisko w Londynie.
Brytyjski pisarz rosyjskiego pochodzenia, dokumentalista, reżyser i producent filmowy. Urodził się w ZSRR, we wczesnym dzieciństwie wraz z rodzicami wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Po ukończeniu studiów przeprowadził się do Moskwy, gdzie mieszkał przez dziewięć lat. Do Londynu wrócił w 2010 roku. Jest cenionym współpracownikiem „London Review of Books”. Publikował także w „Financial Times”, „Wall Street Journal”, „Foreign Policy”, „Daily Beast”, „Newsweek” i „Atlantic Monthly” oraz na stronie internetowej NewYorker.com.
Adiunkt w Zakładzie Azji Wschodniej, Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego. Członek University Association for Contemporary European Studies. Ponad 10 lat doświadczenia w zarządzaniu projektami unijnymi i konsultingu. Twórca edukacyjnej gry komputerowej „Zarządzenie projektami unijnymi”. Zainteresowania badawcze: polityka zewnętrzna Unii Europejskiej, relacje UE-Chiny, Państwowe fundusze majątkowe (SWF). Właśnie ukazała się jeko najnowsza książka „Sypiając ze smokiem. Polityka Unii Europejskiej wobec Chin” wydana nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego.
Rosyjski ekonomista, założyciel i dyrektor Ośrodka Badań Postprzemysłowych w Moskwie, organizacji non-profit, która specjalizuje się w organizowaniu konferencji dot. problemów globalnej gospodarki oraz wydawaniem publikacji. Jest profesorem na wydziale Ekonomii Światowej, Faculty of Public Governance, na moskiewskim publicznym Uniwersytecie Lomonosov. W latach 2002-2009 był przewodniczącym rady nadzorczej magazynu „Russia in Global Affairs”. W roku 2011 pełnił funkcję dyrektora zarządzającego w Global Political Forum, zorganizowanym w Yaroslavlu pod rządami ówczesnego prezydenta, Dmitrija Miedwiediewa. Dr Inoziemcew jest autorem ponad 600 publikacji, które ukazały się w Rosji, Francji, Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych, w tym 15 monografii.
Polski kulturoznawca i filmoznawca, związany z Katedrą Antropologii Literatury i Badań Kulturowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, wykłada historię filmu animowanego w Szkole Filmowej w Łodzi oraz historię kultury na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 2010-2011 kurator projektów filmowych „Zobaczyć Gorgonę”, „Born to Kvech” i „Max i Marcel Opuls” na Festiwalu Dialogu Czterech Kultur. Laureat nagrody „Literatury na świecie” w kategorii „Nowy głos" za rok 2011, nominowany do nagrody im. Jana Długosza. Autor książki Dialektyczne feerie. Szkoła frankfurcka i kultura popularna (2011). Redaktor tomów Rekonfiguracje modernizmu. Nowoczesność i kultura popularna (2009), Pamięć Shoah (2009) i Memory of the Shoah. Cultural Representations and Commemorative Pratices (2010). Publikował w „Kwartalniku filmowym”, „Kulturze współczesnej”, „Dialogu”, „Tekstach Drugich". Stale współpracuje z Muzeum Sztuki w Łodzi, Centralnym Gabinetem Edukacji Filmowej, Centrum Dialogu im. Marka Edelmana Od 2013 roku pełni funkcję wiceprzewodniczącego Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego .
Polski prozaik, scenarzysta i dziennikarz piszącym między innymi dla „Playboya”, „Elle”, „Wprost” i „Tygodnika Powszechnego”. Zadebiutował w 2006 roku powieścią „Zrób mi jakąś krzywdę”, a w 2008 wydał „Radio Armageddon”, zaadaptowane w 2014 roku na scenę Wrocławskiego Teatru Współczesnego. W 2010 ukazał się „Instytut”, a w 2011 – „Zmorojewo” i „Świątynia”. Za ostatnią powieść „Ślepnąc od świateł” (2014) otrzymał nominacje do „Paszportów” tygodnika Polityka i Gwarancji Kultury – nagrody TVP Kultura. Jeden z najpopularniejszych autorów młodego pokolenia.
Polski politolog, publicysta, redaktor naczelny „Liberté!”. Ekspert ds. polityki międzynarodowej, Członek Rady Programowej Europejskiego Forum Nowych Idei. Członek Towarzystwa Dziennikarskiego. Współautor książek: „Liberal reflections on life chances and social mobility in Europe” oraz „Democracy in Europe Of the People, by the People, for the People?”. Jest zaangażowanym społecznikiem, m.in. wiceprezesem Fundacji Industrial wiceprzewodniczącym Forum Liberalnego, sekretarzem Towarzystwa Integracji Transportu, członkiem rady Think–Tanku, członkiem European Convention on Liberal Democracy, wspólnie z m.in. Robertem Kaganem, indywidualnym członkiem LYMEC–European Liberal Youth. Uznany przez Fundację „Teraz Polska” za jednego z 25 liderów na kolejnych 25 lat.
Polski krytyk literacki, profesor literatury współczesnej. Pełni funkcję kierownika Pracowni Krytyki Literackiej (na Wydziale Filologii Polskiej UAM), jest także redaktorem czasopisma Poznańskie Studia Polonistyczne. Był członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. W latach 1997-2001 wchodził w skład jury Nagrody literackiej Nike, obecnie zasiada w jury konkursu teatralnego poświęconego polskiej dramaturgii współczesnej „Metafory rzeczywistości”. Autor wielu publikacji krytycznoliterackich (m.in. Ślady przełomu. O prozie polskiej 1976-1996, Ruchome marginesy: szkice o literaturze lat 90.).
Polski politolog, wykładowca akademicki. Pełnił funkcję prorektora Collegium Civitas. Objął także stanowisko profesora w Instytucie Nauk Politycznych Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, a także dyrektora Centrum Studiów nad Demokracją tej uczelni. Związany również z Fundacją im. Stefana Batorego jako członek zarządu tej organizacji, a także z redakcjami czasopism politologicznych i socjologicznych (m.in. z „European Journal of Political Research”). Jako przedstawiciel Prezesa Rady Ministrów zasiadł w Radzie Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Polski historyk filozofii, teolog, dziennikarz i publicysta. W latach 1999–2004 był redaktorem „Tygodnika Powszechnego”, następnie do 2007 członkiem zespołu „Krytyki Politycznej”. Publikuje lub publikował m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej”, „Więzi”, „W drodze” i „Newsweeku”. Od 2010 do 2015 był dyrektorem Instytutu Obywatelskiego, think tanku związanego z Platformą Obywatelską. W 2014 z ramienia PO uzyskał mandat radnego sejmiku śląskiego V kadencji. Autor książek „Mistrzowie w krainie życia: rozmowy nie tylko o filozofii” (2001), „Dziesięć ważnych słów, Rozmowy o Dekalogu” (2002), „Leksykon wielkich teologów XX/XXI wieku” (2003), „Trochę zostawić Bogu. Wywiad rzeka z o. Wacławem Oszajcą” (2004), „Kobiety uczą Kościół” (2007), „Wariacje Tischnerowskie” (2012).
Uczestniczy w posiedzeniach Rady Gospodarczej. Opiniuje projekty regulacji prawnych oraz ocenia realizację celów gospodarczych i społecznych rządu. Główny ekonomista i dyrektor Departamentu Analiz Makroekonomicznych w Credit Agricole Bank Polska oraz adiunkt w Szkole Głównej Handlowej (SGH). Wcześniej pracował jako główny ekonomista: w Kredyt Banku S.A. oraz w Invest-Banku S.A., a także w Departamencie Analiz Makroekonomicznych i Strukturalnych Narodowego Banku Polskiego. Absolwent Szkoły Głównej Handlowej (SGH), stypendysta DAAD (Humboldt Universität w Berlinie) oraz studiów doktoranckich na SGH.
Polski pedagog, wykładowca akademicki, współzałożyciel i rektor Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. W 1980 na Uniwersytecie Wrocławskim obronił doktorat zatytułowany Struktura sytuacji problemowej a funkcjonalność wiedzy ucznia. Był pracownikiem naukowym Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytety Wrocławskiego (gdzie pełnił funkcje kierownika Zakładu Pedagogiki Ogólnej w Instytucie Pedagogiki oraz prodziekana Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych), a także wykładowcą Uniwersytetu Zielonogórskiego. W 1997 należał do założycieli Dolnośląskiej Szkoły Wyższej Edukacji TWP (przekształconej w 2007 w Dolnośląską Szkołę Wyższą), obejmując na tej uczelni stanowisko rektora, a w 2003 także kierownictwo Zakładu Pedagogiki Ogólnej i Doktryn Pedagogicznych. Został również członkiem Komitetu Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk oraz członkiem rady redakcyjnej „Kwartalnika Pedagogicznego”. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu dydaktyki, filozofii wychowania i pedagogiki ogólnej. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011).
Aby wspierać rozwój internetu i rozwiązań cyfrowych w Polsce, Jakub odpowiada za budowę relacji pomiędzy Facebookiem a ustawodawcami, regulatorami, organizacjami pozarządowymi i innymi społecznościami zainteresowanymi szerokim spektrum tematów związanych z Internetem. Jakub ma za sobą ponad 10 letnie doświadczenie w pracy związanej z regulacjami i gospodarką cyfrową. Przed dołączeniem do Facebooka, Jakub odpowiadał za rozwój i zarządzenie działem Public Policy and Regulatory Affairs u operatora kablowego UPC Polska. Miał możliwość współpracy z kluczowymi interesariuszami i decydentami w Polsce promując wartość dodaną, którą Internet i cyfrowa gospodarka oferują dla polskiego społeczeństwa. Międzynarodowe doświadczenie w zakresie gospodarki cyfrowej Jakub zdobył między innymi w Brukseli, pracując przez 4 lata dla Belgacomu nad agendą cyfrową i regulacjami europejskimi. Jakub również pracował w firmie konsultingowej PwC i jest absolwentem icHEC Brussels Management School.
Polski socjolog i historyk idei, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, publicysta, poseł na Sejm V kadencji, dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. W 2013 otrzymał Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera w kategorii „pisarstwo religijne lub filozoficzne” za całokształt twórczości. Zajmuje się socjologią ogólną, socjologią polityki, historią myśli i filozofii społecznej oraz politycznej. Bada i popularyzuje zachodnią filozofię i teorię polityki, zwłaszcza myśl liberalną i konserwatywną. Jest stałym współpracownikiem „Tygodnika Powszechnego”, gdzie współtworzy cotygodniową sekcję Czytania, w której pojawiają się komentarze teologiczne z perspektywy chrześcijańskiej (autorstwa Grzegorza Rysia i Wacława Oszajcy) oraz judaistycznej (autorstwa Pawła Śpiewaka). Ponadto efektem jego zainteresowania Biblią jest publikacja książkowa Midrasze. „Księga nad Księgami”, za którą został nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2005.
Polska prawniczka specjalizująca się w problematyce praw człowieka i nowych technologii. Współzałożycielka i prezeska Fundacji Panoptykon – polskiej organizacji broniącej praw człowieka w kontekście współczesnych form nadzoru nad społeczeństwem . Wiceprzewodnicząca European Digital Rights – koalicji 33 organizacji działających na rzecz praw cyfrowych w Europie. Członkini rady Tactical Technology Collective i Amnesty International (Polska). Członkini Rady do Spraw Cyfryzacji. Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji UW oraz Development Studies w School of Oriental and African Studies. Laureatka Nagrody Radia TOK FM im. Anny Laszuk. Publikowała m.in. w the Guardian, Polityce, Gazecie Wyborczej i Dzienniku Gazecie Prawnej.
Dyrektor wydawnicza i felietonistka francuskiego dziennika „Le Monde”. Redaktor naczelna gazety w latach 2010-2011. Pracę w „Le Monde” podjęła w 1987 r. jako korespondentka w Moskwie, a w latach 1988-1993 zajmowała się Europą Środkową. Potem była korespondentką w Waszyngtonie, szefową biura w Nowym Jorku, reporterką w Azji i zastępcą redaktora naczelnego. Pisze również dla „International New York Times”.
Białoruski dyplomata, działacz polityczny i społeczny, koordynator programu społecznego „Europejska Białoruś" i inicjatywy „Karta'97”, kandydat na urząd prezydenta Białorusi w wyborach w 2010 roku. Posiada dyplomatyczną rangę ambasadora. Pracował w Białoruskim Towarzystwie Przyjaźni i Kontaktów Kulturalnych z Zagranicą oraz w Sekretariacie ONZ w Nowym Jorku. Pełnił funkcję doradcy Misji Dyplomatycznej Białorusi w Genewie. W 1995 roku został mianowany przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę Wiceministrem Spraw Zagranicznych Białorusi. Pracując w Ministerstwie był reprezentantem Białorusi w trakcie negocjacji rozbrojeniowych w ramach Wspólnoty Niepodległych Państw, stał na czele białoruskich delegacji w czasie rozmów dwustronnych i na forum międzynarodowym. Odpowiadał za kontakty dwustronne z krajami Zachodu, rozbrojenie i kwestie polityczne w ONZ. W 2008 roku, wraz z Mikałajem Statkiewiczem, Wiktarem Iwaszkiewiczem, Michaiłem Maryniczem, ogłosił powstanie ogólnonarodowej kampanii społecznej „Europejska Białoruś”, której celem jest zabezpieczenie niepodległości Białorusi poprzez jej wstąpienie do Unii Europejskiej. Jest laureatem Nagrody Brunona Kreisky'ego za pracę na rzecz obrony praw człowieka (Austria, 4 kwietnia 2005 roku). Autor książki „Belarus in the Context of Times and Politics” (1997).
Specjalistka ds. polityki i rządu, Facebook EMEA oraz ambasadorka marki na Europę, Bliski Wschód oraz Afrykę (EMEA). Jako założycielka oraz szefowa działu w regionie EMEA, Elizabeth szkoli i doradza politykom, urzędnikom, liderom społeczeństwa obywatelskigo oraz dyplomatom jak skutecznie komunikować się ze społeczeństwem za pomocą Facebooka. Wcześniej, Elizabeth przez trzy lata pracowała w zespole Facebooka ds. Komunikacji międzynarodowej – wówczas też miała okazję otrzorzyć biuro firmy w indyjskim Hyderabad; a także była częścią zespołu Google/YouTube ds. Komunikacji globalnej oraz Public Policy z siedzibą w Kaliforni.
Wykładowca z zakresu State and Legal Theory w zakładzie Nauk politologicznych i historii na ateńskim Uniwersytecie Panteion, z którym jest związany od 2000 roku. Od 2013 roku pełni funkcję wiceprzewodniczącego Międzynarodowej Federacji Praw Człowieka. W latach 2003-2011 był szefem zarządu Helleńskiej Ligi Praw Człowieka. Jego prace z zakresu praw człowieka, mniejszkości, imigracji oraz obywatelstwa publikowane były w greckich, angielskich, francuskich, portugalskich, hebrajskich, albańskich oraz serbsko-chorwackich czasopismach naukowych. Christopoulos często pojawia się w mediach oraz regularnie pisuje do greckiej prasy oraz kilku portali internetowych. Jego najnowsza publikacja podejmuję tematykę greckiego obywatelstwa
Ukończył archeologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, reporter i fotograf. Swoje prace prezentował na wystawach indywidualnych w Poznaniu, Katowicach, Gliwicach, Gdyni, Jeleniej Górze i Łodzi. Publikuje w prasie ogólnopolskiej, regularnie współpracuje z Tygodnikiem Polityka. Jego książka reporterska „Miedzianka. Historia znikania” (wyd.Czarne 2011) znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike, finale Nagrody Literackiej Gdynia i finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Była także nominowana do Nagrody za Książkę Historyczną Roku, Środkowoeuropejskiej Nagrody Literackiej Angelus i Nagrody Polskiego Towarzystwa Wydawców Prasy. W 2012 roku ukazała się jego druga książka „Źle Urodzone. Reportaże o architekturze PRL-u” (wyd. Karakter 2012). Współpracował z PWSTiF w Łodzi, Amnesty International Polska, Greenpeace Polska, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, fundacją Imago Mundi, Biurem Europejskiej Stolicy Kultury Katowice 2016. Wykładał na Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, obecnie współpracuje z Instytutem Reportażu w Warszawie. Był stypendystą Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2010), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2010), Narodowego Centrum Kultury (2012). Mieszka i pracuje w Warszawie.
Chiński poeta, prozaik, muzyk i dziennikarz. Debiutował na łamach rządowej prasy, jednak jego wiersze, zwłaszcza poemat napisany po zamieszkach na placu Tiananmen, zostały szybko uznane za antykomunistyczne, a on sam skazany na cztery lata więzienia. Już w więzieniu zaczął rozmawiać z prostymi ludźmi o ich życiu i pracy; po odbyciu kary żył jako bezdomny uliczny grajek. Powstała na podstawie wielu rozmów książka „Prowadzący umarłych” ukazała się pierwotnie na Tajwanie i jest zakazana w Chinach. Została przełożona m. in. na niemiecki, angielski i francuski. W 2003 roku Liao Yiwu otrzymał od Human Rights Watch stypendium dla pisarzy prześladowanych politycznie, a w 2007 roku nagrodę Freedom to Write od Niezależnego Chińskiego PEN Center. W 2010 roku po raz pierwszy pozwolono mu na wyjazd za granicę. W 2011 roku z przyczyn politycznych uciekł z Chin. Obecnie mieszka w Berlinie. Książka „Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych” otrzymała Nagrodę im. R. Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2011, natomiast w 2012 roku Autor otrzymał Pokojową Nagrodę Niemieckich Wydawców i Księgarzy.
Partner w brytyjskiej agencji konsultingowej Portland – strategicznej agencjo konsultingowej zajmującej się współpracą z rządem, biznesem, fundacjami oraz organizacjami pozarządowymi w celu udowania ich narracji oraz kształtowania skutecznych strategii komunikacyjnych. McClory zajmuje się w Portland praktykami place brandingu. Jonathan pełnił funkcję doradcy klientów z całego globu (Stany Zjednoczone, Europa, Azja, Bliski Wschód) w zakresie ich strategii, polityki oraz wzmacniania międzynarodowej reputacji. Prowadził m.in. kampanię na zlecenie premiera Tajlandii, promującą tenże kraj. Pracował także jako konsultant w londyńskiej siedzibie Boston Consulting Group. Zanim rozpoczął pracę w sektorze prywatnym, pełnił funkcję starszego pracownika naukowego w Institute for Government, którego współpracownikiem pozostaje w dalszym ciągu. W trakcie pracy dla owej instytucji, McClory opracował pierwszy światowy indeks zbiorczy mierzący soft power poszczególnych państw.
Urbanistka w Estonian Urban Lab (Linnalabor), centrum myśli urbanistycznej utworzonego w 2006 roku. Przez pięc lat Teele prowadziła pracę Estonian Urban Lab, gdzie koordynowała kilka projektów mających na celu wzrost zaangażowania obywateli poprzez edukację z zakresu miejsckiego środowiska mieszkalnego, planowania partycypacyjnego oraz rozwoju społeczności. Obecnie prowadzi publiczną kampanię na rzecz kształtowania centralnego wybrzeża Tallinu. Jest także Dyrektor Generalną estońskiej Cooperation Assembly Community, fundacji zajmującej się takimi procesami demokratycznymi jak reforma sektora publicznego oraz platforma petycji zbiorowych. Teele kształciła się na Uniwersytecie w Tartu (Estonia) w zakresie ekonomii oraz na Uniwersytecie w Tampere (Finlandia) w zakresie demogeografii. Została wpisana na listę 100 wiodących innowatorów w ramach projektu New Europe 100, prowadzonego przez polską fundację Res Publica.
Współwydawca „Magazynu THINKTANK”. Doktor nauk humanistycznych, specjalizuje się w problematyce stosunków międzynarodowych (ze szczególnym uwzględnieniem Unii Europejskiej) oraz komunikacji w instytucjach publicznych. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego (italianistyka), paryskiej Sorbony (historia i nauki polityczne) i PWST (historia kultury), ukończyła dwa programy studiów doktorskich – w Polsce (PAN) i za granicą. Odbyła także studia specjalistyczne w School of International and Public Affairs (SIPA) Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku w ramach stypendium Fulbrighta. W latach 1995–1998 pracowała jako redaktor w TVP, od 1998 r. kierowała Centrum Informacji Europejskiej w Urzędzie Komitetu Informacji Europejskiej. Przygotowała i realizowała rządowy Program Informowania Społeczeństwa o integracji Polski z UE, tworzyła sieć Regionalnych Centrów Informacji Europejskiej. W latach 2001–2008 była ekspertem Komisji Europejskiej i szefem Programu Informacji i Komunikacji KE w Polsce a potem w Bułgarii. Od 1997 r. prowadzi działalność dydaktyczną i naukową, jest wykładowcą akademickim i doradcą rządowym. Autorka ponad 80 publikacji i kilku książek, wypromowała ponad 100 licencjatów, magistrów i dyplomantów.
Polski pisarz, wielokrotnie nagradzany autor fantastyki, z wykształcenia filozof. Zajmuje się pisaniem głównie literatury science fiction, choć niektóre z jego utworów zaliczyć można również do fantasy. W 1999 roku otrzymał Srebrny Glob za opowiadanie „Serce Mroku”. Był sześciokrotnie honorowany nagrodą im. Janusza A. Zajdla oraz jedenastokrotnie do niej nominowany. Został laureatem „Zajdla” za rok 2000 za opowiadanie „Katedra”, za rok 2001 za powieść „Czarne oceany”, za rok 2003 za powieść „Inne pieśni”, za rok 2004 za powieść „Perfekcyjna niedoskonałość”, za rok 2007 za powieść „Lód” oraz za rok 2010 za powieść „Król Bólu”. W lipcu 2008 r. Jacek Dukaj otrzymał nagrodę Sfinks w kategorii „Twórca Roku”. Trzykrotnie otrzymał nominację do Paszportu Polityki. W 2008 r. otrzymał Nagrodę Kościelskich za „Lód”. W 2009 r. Jacek Dukaj został polskim laureatem Europejskiej Nagrody Literackiej również za powieść „Lód”. W lutym 2011 r. uhonorowany został Nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za tom opowiadań „Król Bólu”. Film animowany Tomasza Bagińskiego „Katedra”, na podstawie opowiadania Dukaja, został w 2003 roku nominowany do Oscara.
Ukraiński dziennikarz, media manager, prezenter telewizyjny, przewodniczący Niezależnego Ukraińskiego Związku Mediów (Ukrainian Independent Media Union), założyciel internetowej telewizji hromadska.tv. Skrypin jest współtwórcą tzw. “prawdziwych wiadomości” emitowanych w Kanale 5. W 2009 roku został prowadzącym telewizyjnego programu “Prawda według Romana Skrypina” w stacji telewizyjnej TVi. W 2012 roku postanowił jednak założyć własną stację telewizji internetowej, który to pomysł przerodził się w hromadska.tv. Po sporze w TVi z kwietnia 2013 roku, 31 dziennikarzy odeszło ze stacji, gdyż ich zdaniem nie mogli już dłużej “zapewnić publiczności obiektywnych informacji”. Wielu z owych dziennikarzy dołączyło w rezultacie do hromadska.tv.
Włoski dziennikarz, autor, były polityk, członek Zarządu Europejskiego Forum Liberalnego oraz Europejskiej Federacji Humanistycznej, współzałożyciel stowarzyszenia LibMov. Autor wielu publikacji, m.in. książki “Europa zmierza ku samobójstwu? Bez unii federacyjnej los Europejczyków jest nieunikniony” (2009). W 2012 roku został wybrany członkiem zarządu Europejskiego Forum Liberalnego (ELF) – europejskiej fundacji liberalnej oraz think-tank u skupiającego czołowe ośrodki liberalne krajów członkowskich UE; w 2014 roku przeszedł reelekcję na owe stanowisko. W 2013 roku został także członkiem zarządu Europejskiej Federacji Humanistycznej (EHF) z siedzibą w Brukseli, zrzeszającej organizacje humanistyczne i laickie z całej Europy, do której głównych celów należy koordynowanie i integrowanie ruchu humanistycznego w Europie, a także reprezentowanie go przed instytucjami europejskimi, w szczególności przed Radą Europy, Komisją Europejską, Parlamentem Europejskim, UNESCO i in. W 2013 roku Ercolessi brał udział w tworzeniu LibMov – stowarzyszenia, którego celem jest pomoc w zjednoczeniu włoskich liberałów związanych z partią ALDE; został również członkiem Komitetu Wykonawczego stowarzyszenia.
Hiszpański ekonomista, Koordynator Raportu dot. Państwowego Funduszu Majątkowego (PFM) ESADEgeo (ang. ESADEgeo Sovereign Wealth Fund Report), gdzie obszarem jego ekspertyzy jest zarówno perspektywa ekonomiczna, jak i punkt widzenia międzynarodowego biznesu. W czasie odbywania stażu w Deloitte (2006) zajmował się przeprowadzeniem audytu takich przedsiębiorstw jak Santander Asset Management, Credit Suisse, czy Société Générale. Jest także koordynatorem serii wydarzeń pod nazwą Start Up Spain, w którym bierze udział ok. 4.000 uczestników. Jego badania dot. przedsiębiorczości w ramach PFM były publikowane na łamach „El Mundo”, „El País”, „Expansión” oraz „Cinco Días”.
Wielokrotnie nagradzana dziennikarka śledcza, prezenterka oraz jedna z dwojga założycieli Re:Baltica. Karierę zaczynała w 1998 roku w Telewizji Łotweskiej, później skupiła się na dziennikarstwie śledczym dla czołowego łotewskiego dziennika „Diena”. Specjalizuje się w demaskowaniu korupcji, przemytu i przestępczości zorganizowanej. W latach 2010/2011 była pracownikiem naukowym Fulbright/Humphrey i spędziła rok na Uniwersytecie w Maryland. Pracowała jako stażystka w „Washington Post” oraz w The Center for Public Integrity – jednej z największych amerykańskich organizacji non-profit zajmujących się dziennikarstwem śledczym. Po powrocie na Łotwę założyła Re:Baltica i praktycznie samodzielnie nagłośniła temat nierówności społecznych w polityce Łotwy i debacie społecznej. Za swoją pracę zdobyła nagrodę dla najlepszego dziennikarza śledczego przyznawaną przez Łotewskie Zrzeszenie Dziennikarzy. W 2014 Springe została umieszczona na liście „New Europe 100” - zestawieniu wybitnych liderów innowacji społecznych z Europy Środkowo-Wschodniej. Springe prowadzi cotygodniowy program „1to1” w łotewskiej Telewizji Publicznej. Należy także do Międzynarodowego Konsorcjum Dziennikarzy Śledczych.
Doktor nauk humanistycznych, absolwentka Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. Od października 2014 roku pełni funkcję dyrektora Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. W latach 2004-06 była dziennikarką w łódzkiej redakcji „Gazety Wyborczej”. W 2006 roku została dyrektorem Łódź Biennale 2006 (II edycja Międzynarodowego Biennale Sztuki), a rok później stworzyła pierwszy festiwal designu i architektury w Polsce – Łódź Design, którego także była dyrektorem. Wykładowczyni historii sztuki i upowszechnienia kultury w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (2007-10). Autorka tekstów krytycznych publikowanych w specjalistycznych magazynach o sztuce i kulturze: „Obiegu”, „Arteonie” i „Kresach”. Od 2008 r. była wicedyrektorem największej instytucji poświęconej sztuce nowoczesnej w Polsce – Muzeum Sztuki w Łodzi. W 2014 wygrała konkurs na dyrektora Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.
Czeski dziennikarz i muzyk, obecnie pełniący funkcję komentatora i analityka dziennika „Lidove noviny”. Wcześniej pracował dla pisma „Hospodarskie noviny” oraz tygodnika „Respekt”, który współfinansował po aksamitnej rewolucji (1989) jako pierwszy czeski niezależny środek przekazu. Jego zainteresowania obejmują przede wszystkim politykę gospodarczą – kryzys strefy euro oraz integrację europejską. Autor internetowego bloga „Monitor”, analityk czeskiej publicznej stacji radiowej oraz telewizyjnej. Wykłada dziennikarstwo na praskim New York University. W czasach komunistycznych był członkiem czechosłowackiej opozycji oraz sygnatariuszem Karty 77 – czechosłowackiej inicjatywy niezależnej, łączącej środowiska chrześcijańskie, liberalne i rewizjonistyczne, działającej na rzecz przestrzegania praw człowieka w latach 1977–1992. Był aktywnie zaangażowany w podziemny ruch wydawniczy oraz muzyczny. Członek zarządu Institute for Politics and Society, były członek zarządu Biblioteki Vaclava Havla. Wielokrotnie nagradzany tytułem najlepszego czeskiego dziennikarza (mi.n. prestiżowa Nagroda Ferdinanda Peroutki, 2010).
Białoruski polityk i opozycyjny działacz społeczny, od 1979 roku aktywny uczestnik białoruskiego ruchu narodowo-demokratycznego. W latach 1999-2007 przewodniczący Partii BNF; filolog, nauczyciel języka i kultury białoruskiej; wielokrotnie aresztowany. W czasie wyborów prezydenckich w 2006 roku Wincuk Wiaczorka był mężem zaufania wspólnego kandydata sił demokratycznych Alaksandra Milinkiewicza. Od maja 2007 roku jest współprzewodniczącym Rady Politycznej Zjednoczonych Sił Demokratycznych, odpowiadając za pracę informacyjno-mobilizacyjną i stosunki międzynarodowe.
Brytyjski ekonomista polityczny, autor licznych artykułów i publikacji o tematyce ekonomicznej i międzynarodowj. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących ekonomii światowej i europejskiej – zajmuje się głównie tematyką globalizacji, migracji, rzeczywistości po kryzysie oraz euro. Wykładowca wizytujący w Instytucie Europejskim na London School of Economics. W latach 2011-2014 był doradcą przewodniczącego Komisji Europejskiej José Manuela Barroso. Jest także komentatorem telewizji i radia BBC. Jego artykuły były publikowane na łamach licznych gazet i magazynów, m.in. „Financial Times”, „The Guardian”, „The Times”, „The Independent”, „Wall Street Journal Europe” oraz „New Statesman”.
Zanim objęła urząd prezydenta Łodzi, Hanna Zdanowska przez sześć lat była dyrektorem biura Łódzkiej Izby Przemysłowo-Handlowej. W 2006 uzyskała mandat radnej Rady Miejskiej w Łodzi, w styczniu 2007 zrezygnowała z zasiadania w niej w związku z powołaniem na stanowisko zastępcy prezydenta miasta ds. związanych z edukacją, sportem, a także funduszami unijnymi. W 2007 została wybrana do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Polsko-Tajwańskiego Zespołu Parlamentarnego. W wyborach samorządowych w 2010 została zgłoszona jako kandydatka na prezydenta Łodzi z ramienia Platformy Obywatelskiej. 5 grudnia tego samego roku zwyciężyła w drugiej turze wyborów z Dariuszem Jońskim, 13 grudnia została zaprzysiężona na stanowisko prezydenta miasta. W 2014 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, wygrywając w pierwszej turze głosowania.
Polski prawnik, działacz społeczny, Rzecznik Praw Obywatelskich. W latach 2004-15 związany z Helsińską Fundacją Praw Człowieka, najpierw jako współtwórca i koordynator Programu Spraw Precedensowych, a następnie jako szef działu prawnego i wiceprezes zarządu. Ekspert Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej. W latach 2013-2014 członek rady dyrektorów Funduszu ONZ na rzecz Ofiar Tortur. W latach 2001-2004 pracował jako prawnik w kancelarii Weil, Gotshal & Manges. Od 2006 roku wykłada na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Do czasu objęcia funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich dr Adam Bodnar współpracował z licznymi organizacjami pozarządowymi, m.in. z Fundacją Panoptykon (przewodniczący Rady Fundacji), ClientEarth Polska (członek rady programowej), Stowarzyszenie im. Prof. Zbigniewa Hołdy (współzałożyciel oraz członek zarządu). Był także członkiem Obywatelskiego Forum Legislacji działającego przy Fundacji Batorego oraz zespołu redakcji kulturaliberalna.pl. W 2011 r. został odznaczony Nagrodą Tolerancji przez polskie organizacje LGBT. Pełni funkcję Rzecznika Praw Obywatelskich od września 2015 roku.
Polski publicysta, eseista, pisarz, historyk, działacz polityczny, redaktor naczelny „Gazety Wyborczej”. W latach 1968–1989 należał do głównych organizatorów antykomunistycznej opozycji w PRL. Jego relegowanie z uczelni przyczyniło się do zaistnienia wydarzeń marcowych w 1968. Adam Michnik był działaczem Komitetu Obrony Robotników i „Solidarności”, więziony i represjonowany jako więzień polityczny. Od 1989 do 1991 sprawował mandat posła na Sejm kontraktowy. Kawaler Orderu Orła Białego. Jest członkiem m.in. Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Council on Foreign Relations. W 2008 został europejskim ambasadorem Europejskiego Roku Dialogu Międzykulturowego.
Polska politolog, wykładowca akademicki i działacz społeczny, założyciel i dyrektor Europejskiej Akademii Dyplomacji oraz Wyszehradzkiej Szkoły Nauk Politycznych. Doktor nauk ekonomicznych oraz Adiunkt w Katedrze Unii Europejskiej w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Ekspert waszyngtońskiego ośrodka analitycznego Center for European Policy Analysis oraz warszawskiej Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego. Jest wizytującym wykładowcą „Jean Monnet” w Akademii Dyplomatycznej Azerbejdżanu. Od 2006 roku agent brytyjskiego historyka Normana Daviesa. Jest też stałym komentatorem spraw międzynarodowych w mediach polskich i zagranicznych.
Polski adwokat, dyrektor Narodowego Centrum Kultury. Studiował prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Po zdaniu aplikacji prowadził własną praktykę adwokacką. Był wiceprzewodniczącym NZS na Uniwersytecie Łódzkim, zasiadał również w krajowych władzach Zrzeszenia. Działał w Pomarańczowej Alternatywie. Jako członek organizacji opozycyjnych był kilkakrotnie zatrzymywany przez milicję i Służbę Bezpieczeństwa. Pełnił urząd radnego Sejmiku Województwa Łódzkiego. Przystąpił do stowarzyszenia Ziemia Łódzka XXI, zasiadał także w radzie ruchu Polska XXI. Od marca 2007 jest dyrektorem Narodowego Centrum Kultury. Inicjator akcji społecznych: „Pamiętam. Katyń 1940”, „Prawo do kultury”, „Ojczysty – dodaj do ulubionych”.
Rosyjski inżynier, ekonomista i polityk, minister finansów Federacji Rosyjskiej w latach 1999–2000, premier Rosji w latach 2000-2004. Od czasu dymisji zaangażowany w działalność opozycyjną przeciwko prezydentowi Władimirowi Putinowi. Jeszcze jako premier, Kasjanow krytykował działania władz federalnych wymierzone we właścicieli koncernu Jukos: Michaiła Chodorkowskiego i Płatona Lebiediewa. W 2004 roku został przez prezydenta Putina odwołany ze stanowiska premiera wraz z całym gabinetem. Po dymisji na rok wycofał się z życia politycznego. Zajmował się działalnością doradczą i analityczną. Do polityki wrócił w lutym 2005 publicznie krytykując sytuację polityczną w Rosji. Ogłosił gotowość stanięcia na czele demokratycznej opozycji przeciwko prezydentowi Putinowi oraz startu w wyborach prezydenckich w 2008. W kwietniu 2006 stanął na czele Sojuszu Ludowo-Demokratycznego, przekształconego w lipcu tego samego roku w Rosyjski Sojusz Ludowo-Demokratyczny. Jako jego lider brał udział w działaniach opozycyjnego bloku Inna Rosja.
Polski dziennikarz, publicysta, komentator "Polityki". Kierownik działu wyborczego „Gazety Wyborczej” w 1989, w latach 1991–1992 prezes Polskiej Agencji Informacyjnej, w latach 1993–2002 dziennikarz „Gazety Wyborczej”; pedagog. Jest publicystą i komentatorem tygodnika „Polityka”, publikuje komentarze w „Gazecie Wyborczej” i kwartalniku „Pragnienie Piękna”, prowadzi piątkowe wydania „Poranka” w Tok FM. Na antenie TVN w porannym programie Dzień Dobry TVN w poniedziałki ma swoje autorskie przeglądy prasy. Żakowski jest również kierownikiem Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas w Warszawie. Był wielokrotnie nagradzany za swoją działalność, otrzymał m.in. Nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (podziemnego, 1987), Nagrodę Adolfa Bocheńskiego (1986), Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego (1988), tytuł Dziennikarza Roku (1997) oraz dwa Wiktory (1997).
Czesko-japoński architekt, dyrektor programowy festiwalu reSITE – międzynarodowej konferencji poruszającej tematykę miast przyjaznych mieszkańcom, koordynator redakcyjny i były redaktor naczelny magazynu architektonicznego „ERA21”. Wykładowca Instytutu Architektury w Pradze oraz Visegrad Intercity Seminar in Architecture na Słowackim Uniwersytecie Techniczny w Bratysławie. Jest również wykładowcą wizytującym Międzynarodowego Instytutu Studiów nad Kulturą i Edukacją Dolnośląskiej Szkoły Wyższej we Wrocławiu. Okamura jest członkiem Rady Eksperckiej Europejskiej Nagrody dla Publicznej Przestrzeni Miejskiej oraz pełni funkcję doradczą Metropolitan Sounding Board praskiej Rady Miasta w zakresie miejskiego rozwoju. Obecnie mieszka w Brnie i Pradze.
Bułgarski politolog, filozof polityki, analityk, publicysta, szef Centrum Strategii Liberalnych w Sofii. Współzałożyciel think tanku o nazwie Europejska Rada Spraw Zagranicznych (ang. European Council on Foreign Relations), związany z Instytutem Nauk o Człowieku w Wiedniu. Jest członkiem rady Instytutu Studiów Zaawansowanych. W 2008 uzyskał 85. miejsce na liście Top 100 Public Intellectuals Poll. Był kierownikiem badań trzyletniego Projektu Politycznych Konsekwencji Antyamerykanizmu realizowanego w latach 2004-2006 przez Centrum Studiów Politycznych (ang. Centre for Policy Studies). Jest autorem licznych publikacji, m.in. wydanych w języku polskim: Widmo Europy wielobiegunowej (2011), Demokracja nieufnych. Eseje polityczne (2013).
Polski ekonomista i polityk, doktor nauk ekonomicznych, Przewodniczący Rady Gospodarczej, członek Rady Gospodarczej, poseł do Parlamentu Europejskiego. Był wykładowcą na Uniwersytecie Gdańskim i uczelniach zagranicznych, zakładał Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową w Gdańsku. W latach 1980-1989 był doradcą ekonomicznym NSZZ „Solidarność”, a w 1988 współzałożycielem Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Poseł na Sejm I, III i IV kadencji, były minister przekształceń własnościowych w rządach Jana Krzysztofa Bieleckiego (1990-1991) i Hanny Suchockiej (1992-1993). W wyborach europejskich 13 czerwca 2004 został wybrany z listy Platformy Obywatelskiej. Przez dwa i pół roku był przewodniczącym komisji budżetowej Parlamentu Europejskiego, następnie objął funkcję jej wiceprzewodniczącego. W latach 2010-2014 Komisarz UE ds. budżetu i programowania finansowego. W roku 2014 ponownie wybrany do Parlamentu Europejskiego.
Ukraiński publicysta i dziennikarz, główny redaktor telewizji Tvi. Od 1990 roku współpracuje z Radiem Swoboda w Moskwie. W 1994 rozpoczął współpracę z ukraińskim tygodnikiem „Dzerkało Tyżnia”. Publikował w wielu międzynarodowych gazetach, m.in. na łamach polskich pism „Polityka” czy „Gazeta Wyborcza”, rosyjskich „Russkij Telegraf”, „Kommersant”, „Vedomosti”, „Vremya MN”, „Vremya novostej”, „Moskovskiye Novosti”, „Obshaja gazeta”, ukraińskich „Den'”, „Korrespondent”, „Profil”, „Delovaja Nedelja”, „Dzerkalo Tyzhnia”, „Kontrakty”, „Novynar”, „Glavred”, litewskich „Biznes & Baltia” i „Telegraf”, estońskich „Estonia”, „Postimees” oraz białoruskiej „Belgazeta”. W 2007 roku został redaktorem naczelnym Media-Dom Holding oraz ukraińskiej gazety „Gazeta24”. Od 2008 roku prowadzi cotygodniowy program telewizyjny ”Kyivski pohliad”. Jest laureatem nagrody Związku Dziennikarzy Ukrainy „Złote Pióro” (1989) oraz Nagrody im. hetmana Orlika (1998). W 2007 roku został nominowany do tytułu Dziennikarza Roku na Ukrainie.